ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 07 Νοεμβρίου 1995, κυκλοφορεί η πρώτη γενιά 3D καρτών γραφικών βασισμένων στο τσιπάκι Nvidia NV1, την πρώτη δηλαδή υλοποίηση επιτάχυνσης τρισδιάστατων γραφικών. Πρόκειται για τις κάρτες Diamond EDGE 3D.

To πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα 3D γραφικών της Nvidia* που μπήκε σε παραγωγή το Μάιο του 1995, υπήρξε μία μεγαλεπίβολη και «όλα σε ένα» υλοποίηση. Πέρα από την επιτάχυνση 2D/3D γραφικών, το NV1 ενσωμάτωνε στο ίδιο ολοκληρωμένο κύκλωμα ήχου (συμβατό με Sound Blaster) και ελεγκτή εισόδου/εξόδου για gamepad. Ένα ομολογουμένως καινοτόμο και μπροστά από την εποχή του τσιπάκι, που ταυτόχρονα αποτελούσε μία πολύ συμφέρουσα πρόταση από πλευράς λόγου χαρακτηριστικών/τιμή. Ωστόσο, έπασχε από τα συνηθισμένα προβλήματα των πρώτων «όλα σε ένα» εφαρμογών σε επίπεδο ολοκληρωμένου.

Από τεχνικής πλευράς, το NV1 χρησιμοποιούσε το μοντέλο τρισδιάστατων γραφικών του Sega Saturn (σ.σ. η Nvidia συνεργάστηκε με την Sega). Αυτό σήμαινε ότι το βασικό σχήμα στις τρισδιάστατες επιφάνειες ήταν τετράπλευρο, αντί για τρίγωνο του συνηθισμένου 3D μοντέλου της εποχής. Επειδή όμως οι κατασκευαστές τρισδιάστατων παιχνιδιών σχεδίαζαν με το σύνηθες μοντέλο των τριγώνων, τα ports των παιχνιδιών παρουσίαζαν προβλήματα στην απεικόνιση των γραφικών. To NV1 θα αποτελούσε την πλατφόρμα μεταφοράς των παιχνιδιών της Sega στα PC και η υποστήριξη επεκτεινόταν και στα χειριστήρια του Saturn, καθώς οι αντίστοιχες κάρτες γραφικών εξοπλιζόταν και μία θύρα συμβατή με το joypad της παιχνιδομηχανής της Sega.

To NV1 υποστηριζόταν από τη σειρά τίτλων Sega PC. Στη φωτογραφία, Daytona USA (1994)

Μπορεί το θεμελιώδες πρόβλημα του NV1 να ήταν ότι υποστήριξε το λάθος 3D πρότυπο, ωστόσο τα μειονεκτήματα δεν σταματούν εκεί. Η ενσωμάτωση τόσων χαρακτηριστικών στη GPU, σήμαινε ότι σχεδόν σε κανένα δεν παρατηρούνται κορυφαίες επιδόσεις. Τόσο τα 2D γραφικά, όσο -και πολύ περισσότερο- οι ηχητικές δυνατότητες του NV1 ήταν μέτριες για τα δεδομένα της εποχής. Επιπλέον, η επεξεργασία του ήχου στην ίδια κάρτα σήμαινε πτώση των γενικών επιδόσεων, καθώς καταναλώνονταν πόροι από τον επεξεργαστή και τη μνήμη. Το χειρότερο όμως χτύπημα ήρθε από την ίδια την Microsoft. Ενώ η Nvidia διαφήμιζε το προϊόν της ως ιδανική πλατφόρμα για τα Windows 95, σε συνδυασμό με τον Pentium και το νεότερο πρότυπο διαύλου PCI, η Microsoft δεν τήρησε την υπόσχεσή της να υποστηρίξει το NV1. Το API Direct3D του DirectX που πρωτοκυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά δεν ήταν συμβατό με το τρισδιάστατο μοντέλο της Nvidia. Και να μην έφταναν όλα αυτά, η κάρτα δεν αναγνωριζόταν άμεσα ως Sound Blaster συμβατή. Οι ελπίδες της Nvidia να κυριαρχήσει στο νέο τρισδιάστατο πρότυπο που διαμορφωνόταν το 1995 αποδείχτηκαν μάταιες.

Αν και το NV1 βρήκε τη θέση του σε 15 συνολικά μοντέλα καρτών γραφικών, η μόνη εταιρεία πρώτης γραμμής που το αξιοποίησε ήταν η Diamond, με τη σειρά Diamond EDGE 3D, η οποία κυκλοφόρησε (σε τέσσερις εκδόσεις: 2120, 2200, 3140 και 3400) το Νοέμβριο του 1995. Για την αναγνώριση και την επιτυχία, η Nvidia θα πρέπει να περιμένει ακόμη δύο χρόνια, με την έκδοση Riva 128 (NV3), τον Ιούλιο του 1997.

* κατασκευαζόταν και από την SGS-THOMSON Microelectronicsμε το κωδικό όνομα STG2000

DIAMOND EDGE 3D 3000

• GPU: SGS-Thomson STG2000/Nvidia NV1 στα 75 MHz
• Δίαυλος: PCI 2.0, 64bit
• Μνήμη: 2 ή 4 MB EDO VRAM
• Ανάλυση: 1.600×1200 pixels (16bit χρώμα), 1.024×768 pixels (24bit χρώμα)
• Fillrate: 12 Mpixels/sec
• Ήχος: 16bit wavetable, MIDI (MPU-401 συμβατό)
• Θύρες: VGA, Digital Game port, Line in/out, Mic