ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 06 Δεκεμβρίου 1980, η IBMσυνάπτει συμφωνία με τη Microsoft για το λειτουργικό σύστημα του επερχόμενου IBM-PC. Αυτό θα είναι το MS-DOS, μία παραλλαγή του QDOS του οποίου τα δικαιώματα αγόρασε τελευταία στιγμή η Microsoft προκειμένου να καλύψει τις πιεστικές απαιτήσεις της ΙΒΜ. Το πρώτο λειτουργικό σύστημα για την πλατφόρμα x86 είναι μία ιστορία γεμάτη… καραμπόλες.

Η ιστορία πίσω από το λειτουργικό σύστημα του πιο εμβληματικού υπολογιστή στην ιστορία των προσωπικών υπολογιστών, είναι πλήρης συμπτώσεων. Όταν στα μέσα του 1980 η ΙΒΜ έψαχνε λειτουργικό σύστημα για το PC της, ο ίδιος ο Μπιλ Γκέιτς, με τον οποίο είχε ήδη συμφωνηθεί η παροχή της γλώσσας Basic, την έφερε σε επαφή με την Digital Research και τον Γκάρι Κίλνταλ, προκειμένου να προμηθευτεί το πιο διάσημο OS της εποχής εκείνης, το CP/M. Μία σειρά όμως κακών συνεννοήσεων και ακόμη πιο κακών επιλογών, οδήγησε την επαφή της ΙΒΜ με την DR σε αδιέξοδο. Έτσι, με τα χρονοδιαγράμματα να πιέζουν αφόρητα, η ΙΒΜ στράφηκε και πάλι στη Microsoft.

Το MS-DOS με το οποίο εξοπλίστηκε τελικά το ΙΒΜ-PC το 1982 δεν ήταν ένα νέο λειτουργικό σύστημα. Δεν ήταν καν ένα καλό λειτουργικό σύστημα. Καθώς δεν υπήρχε επαρκής χρόνος, ο Γκέιτς εξαγόρασε ένα έτοιμο λειτουργικό, το QDOS του Τιμ Πάτερσον, επίσης γνωστό ως 86DOS, του οποίου μάλιστα τα αρχικά σημαίνουν «Quick and Dirty OS«. Το 86DOS είχε αναπτυχθεί την ίδια χρονιά από την SCP (Seattle Computer Products) αποκλειστικά για το δικό της κιτ υπολογιστή, βασισμένο στον Intel 8086. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι το εν λόγω λειτουργικό σύστημα ήταν πρακτικά κλώνος του CP/M, ή για την ακρίβεια port του από την πλατφόρμα Ζ-80 στην x86. Στους επόμενους μήνες μέχρι το λανσάρισμα του ΙΒΜ-PC, η Microsoft εξέλιξε ελάχιστα το QDOS και το μετονόμασε σε PC-DOS, διατηρώντας όμως παράλληλα τα δικαιώματα του λειτουργικού, το οποίο στη συνέχεια κυκλοφόρησε ανεξάρτητα από την ίδια την Microsoft ως MS-DOS. Μία ακόμη λανθασμένη απόφαση της ΙΒΜ, από την οποία έχασε εκατομμύρια τα επόμενα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα μετέτρεψε την Microsoft σε κυρίαρχο της αγοράς OS.

Μπορεί αρχικά τα PC-DOS και MS-DOS να ήταν πρακτικά πανομοιότυπα, ωστόσο η παράλληλη εξέλιξή τους οδήγησε ταχύτατα σε διαφορετικές πορείες. Ήδη από το 1984, υπήρχαν συστήματα που ήταν συμβατά με το MS-DOS, αλλά όχι 100% με τον IBM-PC, όπως για παράδειγμα ο Tandy 1000. To PC-DOS μόνο παρέμενε απολύτως συμβατό με τις συνθέσεις των ορίτζιναλ PC της IBM. Μπορεί αυτή η κατάσταση να δημιούργησε προβλήματα στους developers, ωστόσο οδήγησε στην επικράτηση των PC-συμβατών στην αγορά προσωπικών υπολογιστών. Επέβαλε δε την κυριαρχία της Microsoft στο λογισμικό και ιδιαίτερα στα λειτουργικά συστήματα, παρόλο που -τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια- ο ανταγωνισμός υπήρξε έντονος.

Το MS-DOS παρέμεινε στην αγορά έως το 2000, αποκτώντας οκτώ συνολικά εκδόσεις, ένα στοιχειώδες text-based παραθυρικό περιβάλλον, και βέβαια αποτελώντας βάση των Windows, έως και την έκδοση 95.