ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 12 Νοεμβρίου 1984, η εταιρεία σχεδιασμού του killer-app Lotus 1-2-3, ανακοινώνει το Lotus Jazz. Την σουίτα γραφείου για τον Macintosh, που θα κυκλοφορήσει το 1985 και θα αποτελέσει μία από τις πιο αποτυχημένες εφαρμογές στην ιστορία των υπολογιστών.

Όλες οι επιλογές του μάρκετινγκ της Lotus Software ήταν λανθασμένες. Από το όνομα και το «περιτύλιγμα» που δεν παρέπεμπαν ούτε κατά διάνοια στο χαρακτήρα της εφαρμογής, έως την τσουχτερή τιμή των 600 δολαρίων).

To Lotus Jazz απαρτιζόταν από έναν απλό κειμενογράφο, μία βάση δεδομένων και ένα λογιστικό φύλλο (spreadsheet). Τα τυπικά δηλαδή συστατικά μίας σουίτας γραφείου. Χωρίς να διακρίνεται για κάποιο πρωτοποριακό χαρακτηριστικό, εκτός ίσως της δυνατότητας σύνδεσης με εταιρικά δίκτυα μέσω modem, όλα πήγαν στραβά για το Jazz.

Ξεκινώντας από το υψηλότατο κόστος των 595 δολαρίων και την προστασία των δισκετών από αντιγραφή (copy protection), που καθιστούσε το πρόγραμμα άχρηστο αν χάλαγε κάποια από τις δύο δισκέτες που το περιείχαν, η Lotus Softwareέκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο. Ακόμη και η λειτουργία του προγράμματος είναι φημισμένη για την «αργοπορία» της, αν και αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι έτρεχε και αποθήκευε σε αργά floppy disk drives (σ.σ. δινόταν η δυνατότητα εγκατάστασης σε σκληρό δίσκο), ενώ παράλληλα και η ανάγκη εναλλαγής των δύο δισκετών ήταν προβληματικά σχεδιασμένη. Αν και για την εποχή ήταν αξιόλογη η δυνατότητα χρήσης πολλαπλών modules (κείμενα, λογιστικά φύλλα κ.λπ.), λόγω των μεγάλων απαιτήσεων σε μνήμη, αν ο χρήστης άνοιγε παραπάνω από ένα modules, τότε αυτομάτως ο διαθέσιμος χώρος για το καθένα γινόταν πολύ μικρός. Έτσι, για παράδειγμα, αν ο χρήστης άνοιγε δύο text modules, τα κείμενα δεν μπορούσαν να υπερβαίνουν τις 20 σελίδες. Προσθέτοντας σε όλα αυτά τις λανθασμένες επιλογές μάρκετινγκ και διαφήμισης του προϊόντος από την Lotus Software, το γεγονός ότι το Lotus Jazz πούλησε μόλις 20.000 αντίτυπα δεν προκαλεί καμία εντύπωση. Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο μόνο του το Excel για Mac πετύχαινε δεκαπλάσιες πωλήσεις.

Σύμφωνα με την αξιολόγηση του περιοδικού Creative Computing, το μόνο χαρακτηριστικό άξιο προσοχής του Lotus Jazz, ήταν το Business Graphics Module, που συνδυαζόταν με την εφαρμογή λογιστικού φύλλου για την κατασκευή γραφημάτων, τα οποία ανανεώνονταν σε πραγματικό χρόνο αν άλλαζαν τα δεδομένα του spreadsheet. Όπως και να’ χει, το Jazz υπήρξε αναμφίβολα μία από τις πιο αποτυχημένες παρουσίες στο χώρο του επαγγελματικού λογισμικού. Ακόμη και η διορθωτική προσπάθεια με το διάδοχο Modern Jazz δεν οδήγησε πουθενά, καθώς η κυκλοφορία του ακυρώθηκε.