ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 30 Οκτωβρίου 1987, κυκλοφορεί στην Ιαπωνία η πρώτη από τις 16μπιτες παιχνιδομηχανές 4ης γενιάς. Είναι η PC Engine ή TurboGrafx-16 ή απλά TurboGrafx, της NEC. Μια κονσόλα με αρκετές καινοτομίες, αλλά απλώς ικανοποιητική εμπορική πορεία.

Υπήρξε η πρώτη από τις 16μπιτες παιχνιδομηχανές 4ης γενιάς. Κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 1987 στην Ιαπωνία. Στην αμερικάνικη αγορά, με νέο σχεδιασμό και με την σφραγίδα TurboGrafx-16, αλλά και αρκετή καθυστέρηση, πέρασε τον Αύγουστο του 1989 και λίγους μήνες αργότερα πέρασε και στην Ευρώπη. Στην αρχική του ιαπωνική έκδοση, υπήρξε η πιο μικρή παιχνιδοκονσόλα της εποχής της, με διαστάσεις μόλις 14×14×3,8 εκατοστά. Ρεκόρ που κατέχει έως και σήμερα, έχοντας μάλιστα κατακτήσει μία θέση στο Βιβλίο Γκίνες.

To PC Engine, στην έκδοσή του για την ιαπωνική αγορά, παραμένει έως σήμερα η πιο μικρή σε διαστάσεις κονσόλα.

Το TurboGrafx, παρόλο που θεωρείται η πρώτη 4ης γενιάς παιχνιδομηχανή, δεν ήταν αμιγώς 16μπιτο. Ο κεντρικός επεξεργαστής, αποτελούσε μία αναβαθμισμένη έκδοση του κλασικού 8μπιτου 6502 της MOS, με δύο επιλογές χρονισμού (1,79 και 7,16 MHz). Η 16μπιτη καρδιά του και μάλιστα δύο στον αριθμό, βρισκόταν στο κύκλωμα των γραφικών, με τους επεξεργαστές της Hudson Soft να αποδίδουν ένα αξιόλογο για την εποχή αποτέλεσμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Turbografx μπορούσε να απεικονίσει έως και 482 χρώματα(241 στα sprites και 241 στο φόντο) από παλέτα 512 χρωμάτων. Σε ό,τι αφορά τις αναλύσεις, αν και η μηχανή μπορούσε να «σηκώσει» οριζόντια ανάλυση έως και 512pixels, οι περισσότεροι κατασκευαστές παιχνιδιών προτιμούσαν την τυπική των κονσολών της περιόδου, 256×240 pixels.

Πιο συμβατική η εμφάνιση του TurboGrafx-16 και μεγαλύτερο σε μέγεθος, στην έκδοσή του για την αμερικάνικη και την ευρωπαϊκή αγορά.

Μία ακόμη πρωτιά του TubroGrafx αφορά στο CD-ROM drive που προσφερόταν ως περιφερειακή συσκευή, κάνοντάς το την πρώτη στην ιστορία των κονσολών με αυτή τη δυνατότητα. Ωστόσο, καθώς το κόστος της συσκευής ήταν σχεδόν απαγορευτικό (σ.σ. 400 δολάρια) η συντριπτική πλειονότητα των τίτλων της προσφέρονταν σε μορφή κάρτας. Η λεγόμενη HuCard, κατασκευασμένη κι αυτή από την Hudson Soft, ήταν μία κάρτα πολύ μικρών διαστάσεων, η οποία μπορούσε να αποθηκεύσει κώδικα μεγέθους έως και 20Μbit.

Ελάχιστοι τίτλοι έκαναν χρήση της υψηλής ανάλυσης (512×478). Μεταξύ αυτών το «Sherlock Holmes: Consulting Detective» που κυκλοφόρησε σε έκδοση CD-ROM για το TurboGrafx.

Σε ότι αφορά τέλος την εμπορική της πορεία, η παιχνιδομηχανή της NEC έκανε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό άνοιγμα στην Ιαπωνία, καταφέρνοντας τον πρώτο καιρό να υποσκελίσει ακόμη και το Nintendo Famicom(NES). Ανάλογα δυνατό ντεμπούτο έκανε και στις ΗΠΑ, μόνο που η επιτυχία αυτή δεν είχε διάρκεια. Κυριότερος λόγος η όχι και τόσο σημαντική υποστήριξη από κατασκευαστές παιχνιδιών. Κάτι μάλιστα που επιβαρυνόταν κι από την περιοριστική πολιτική της εταιρείας, να διαθέτει εκδόσεις παιχνιδιών που μπορούσαν να παίξουν μόνο σε συγκεκριμένες εκδόσεις του TurboGrafx. Έτσι, παιχνιδομηχανές που κυκλοφορούσαν στις ΗΠΑ δεν αναγνώριζαν τις εκδόσεις παιχνιδιών για την ιαπωνική αγορά και τούμπαλιν. Παρόλα αυτά, σε όλη τη διάρκεια της παραγωγής του, έως το 1995, το TurboGrafx πέτυχε τον αξιοπρεπή αριθμό των 12 εκατομμυρίων κομματιών στις πωλήσεις.