ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 04 Σεπτεμβρίου 1985, η Acorn παρουσιάζει το Cambridge Workstation στην έκθεση PCW Show.  Το μοναδικό μοντέλο της οικογένειας Acorn Business Computers, το οποίο μπήκε σε παραγωγή και διατέθηκε στα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας.

Στα τέλη του 1983 η Acorn Computers ανακοίνωσε μία νέα σειρά επαγγελματικών υπολογιστών που προορίζονταν να διαδεχτούν τον BBC Micro και να καλύψουν αυξημένες απαιτήσεις σε επιχειρήσεις, ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια. Η οικογένεια Acorn Business Computer (ABC) αποτελούνταν από 8 μοντέλα, από τα οποία μόνο ένα έφτασε να μπει σε παραγωγή. Αυτό ήταν η παραλλαγή του ABC 210, το λεγόμενο Acorn Cambridge Workstation ή απλά ACW.

Acorn Cambridge Workstation. Υπήρξε παραλλαγή του ABC-210.

Το εγχείρημα με τους ABC απέτυχε διότι η Acorn παρέμεινε γαντζωμένη στον 8μπιτο επεξεργαστή MOS 6802, για τον οποίο διέθετε τεχνογνωσία και μία πολύ καλή εγκατεστημένη βάση λογισμικού και περιφερειακών. Οι ABC αποτελούσαν συστήματα διπλού επεξεργαστή, με το βασικό MOS 6502 να λειτουργεί σαν ελεγκτής εισόδων/εξόδων και το mainboard να παραμένει ίδιο με εκείνο του BBC Micro. Τα μοντέλα εφοδιάζονταν και με δεύτερο επεξεργαστή Intel 80286 ή NMS32016 (της National Semiconductor) σε μορφή κάρτας, που όμως αυτός είχε το ρόλο της CPU. Με τον MOS 6502 θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν απλοί BBC Micro. Αυτό, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές προδιαγραφές και τον πλούσιο εξοπλισμό, εκτόξευε το κόστος σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Τελικά μόνο ο ACW(*) κατάφερε να βρει εφαρμογή σε κάποια σχολεία και -κυρίως- πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας, σε ρόλο σταθμού εργασίας. Το μηχάνημα ήταν εφοδιασμένο με δεύτερο επεξεργαστή NMS32016 στα 6 MHz, ο οποίος συνοδευόταν από 4 MB μνήμης RAM (στην κάρτα). Να σημειωθεί ότι ο NMS32016 ήταν ο πρώτος 32μπιτος επεξεργαστής γενικής χρήσης, που κυκλοφόρησε στην αγορά. Η ταχύτητα του διαύλου ήταν σημαντικά χαμηλότερη, στα 2 MHz, ίδια δηλαδή με τη συχνότητα του MOS 6502. Με 20άρη σκληρό δίσκο SCSI, έγχρωμο μόνιτορ 17 ιντσών και δυνατότητα σύνδεσης σε τοπικό δίκτυο (Econet), η τιμή του ACW σκαρφάλωνε στις 4.500 λίρες. Αλλά η τιμή δεν ήταν πρόβλημα για έναν υπολογιστή ο οποίος θα απελευθέρωνε τα μεγάλα και πανάκριβα mainframe από το διαμοιρασμό επεξεργαστικής ισχύος σε όλους τους φοιτητές. Τα ACW διέθεταν υπερεπαρκή ισχύ για τις περισσότερες υπολογιστικές απαιτήσεις τους. Ταυτόχρονα, με το πάτημα ενός κουμπιού, μπορούσαν να τρέξουν σε απλό BBC Micro mode, αξιοποιώντας το πληθωρικό λογισμικό του κλασικού 8μπιτου υπολογιστή της Acorn.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει είναι το λειτουργικό σύστημα Panos, σχεδιασμένο αποκλειστικά για τον 32μπιτο επεξεργαστή της National Semiconductor. To Panos ήταν ένα κλασικό -για έναν χρήστη- λειτουργικό σύστημα με γραμμή εντολών, γραμμένο σε Modula-2. Σχεδιασμένο με στόχο τη χήση από την ακαδημαϊκή και επιστημονική κοινότητα, στον ACW συνδυαζόταν με έναν μεγάλο αριθμό από compilers γλωσσών, όπως η FORTRAN, η C, η Pascal και η LISP.

Τόσο ο ACW, όσο και ευρύτερα οι ABC θα μπορούσαν να σημειώσουν επιτυχία αν η Acorn τολμούσε να εκμεταλλευτεί περισσότερο τις πραγματικές δυνατότητές τους. Για παράδειγμα αν διέθεταν ένα σύγχρονο OS με παραθυρικό περιβάλλον, θα ήταν σημαντικά ανώτεροι από τον Macintosh που παρουσιάστηκε αργότερα από αυτούς. Όμως η εξέλιξή τους δεν οδήγησε πουθενά και διακόπηκε αμέσως μόλις η Olivetti απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της Acorn. Από την άλλη, ό,τι δεν πέτυχαν οι ABC το κατάφερε ο Archimedes τρία χρόνια αργότερα.

(*) Η αλήθεια είναι ότι εκτός του ACW, κυκλοφόρησε ένα ακόμη μοντέλο ABC. Μόνο που ήταν εντελώς απλοϊκό, χωρίς δεύτερο επεξεργαστή, και προοριζόταν κυρίως για χρήση σε ρόλο τερματικού.