ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 Nοεμβρίου 1994, ξεκινά -από την Ιαπωνία- η διάθεση της 32μπιτης, 5ης γενιάς, παιχνιδομηχανής της Sega. Πρόκειται για το Sega Saturn που διαδέχεται το MegaDrive/Genesis. Την επόμενη χρονιά περνά στην αμερικάνικη και ευρωπαϊκή αγορά, το Μάιο και Ιούλιο αντίστοιχα. Θα παραμείνει σε κυκλοφορία έως το 2000 στην Ιαπωνία, και το 1998 στις υπόλοιπες αγορές.

To Sega Saturn είχε την ατυχία να βρεθεί στην αγορά κατά τη διάρκεια της μετάβασης από την κλασική μορφή των 2D arcade παιχνιδιών στην τρισδιάστατη εποχή. Παρόλο που ως σύνθεση υπήρξε κορυφαίων προδιαγραφών και πρόλαβε να υιοθετήσει το νέο πρότυπο media του CD-ROM, τόσο οι «περίτεχνες» επιλογές της Sega, όσο και -κυρίως- τα ανώτερα στην πράξη PlayStation και Nintendo 64 που βρέθηκαν τα επόμενα χρόνια απέναντί του, ήταν καταλυτικά για την εμπορική του πορεία.

Δεν είναι υπερβολή να χαρακτηρίσουμε το Sega Saturn ως την παιχνιδομηχανή με τους περισσότερους επεξεργαστές. Πιο συγκεκριμένα διέθετε δύο 32μπιτους Hitachi SuperH-2(αρχιτεκτονικής RISC) σε ρόλο CPU, που θεωρητικά μπορούσαν να του προσδώσουν χαρακτηριστικά πολυεπεξεργασίας. Δύο ακόμη 32μπιτοι επεξεργαστές αναλάμβαναν τον τομέα των γραφικών. Δύο επιπλέον επεξεργαστές για τον ήχο, ένας ψηφιακού σήματος της Yamaha κι ένας γενικής χρήσης της Motorola. Η μονάδα CD-ROM διέθετε έναν ακόμη 32μπιτο RISC επεξεργαστή σε ρόλο ελεγκτή (controller). Τέλος, ένας ακόμη 4μπιτος της Hitachi έλεγχε τις περιφερειακές συσκευές. Στο σύνολο λοιπόν, οκτώ επεξεργαστές!

Hitachi SuperH: O 32μπιτος, RISC αρχιτεκτονικής, επεξεργαστής της Hitachi. Το Saturn διέθετε τρεις (!) τέτοιους επεξεργαστές.

Στην πράξη, η παραπάνω -κορυφαία στα χαρτιά- σύνθεση αποτέλεσε εφιάλτη για τους κατασκευαστές παιχνιδιών. Επιβαρυντικό ρόλο έπαιξε και το μέτριο SDK (Software Development Kit) της «βιαστικής» Sega. Το αποτέλεσμα ήταν οι περισσότεροι να σκαρφίζονται τεχνάσματα για να αντιμετωπίσουν τα εγγενή προβλήματα της κονσόλας. Ακόμη και τα ports τίτλων από άλλες πλατφόρμες απαιτούσαν συχνά το γράψιμο όλου το κώδικα από την αρχή, ενώ οι λιγότερο «πλούσιοι» developers, προκειμένου να γλυτώσουν χρόνο και χρήμα, σχεδίαζαν παιχνίδια που εκμεταλλεύονταν μόνο τον ένα από τους δύο κεντρικούς επεξεργαστές. Κερασάκι στην κατάσταση αποτέλεσε η λανθασμένη επιλογή για το 3D μοντέλο της Sega, που βασιζόταν στα τετράγωνα, αντί των τριγώνων που ήταν το συνηθέστερο στην αναπτυσσόμενη τότε τεχνολογία τρισδιάστατων γραφικών σε υπολογιστές και παιχνιδομηχανές.

Το Sony PlayStation που ήρθε ένα χρόνο μετά, βασιζόταν σε πιο απλές λύσεις και ενώ θεωρητικά ήταν υποδεέστερης ισχύος (π.χ. 360.000 πολύγωνα/δευτερόλεπτο, αντί για 500.000 του Saturn), τα παιχνίδια του υπήρξαν ταχύτερα και πιο σύγχρονα – κατά κύριο λόγο 3D. Από την άλλη, το Saturn, παρά την υποστήριξη τρισδιάστατων γραφικών, βασίστηκε περισσότερο στο κλασικό 2D arcade οπλοστάσιο, σε σημείο που να θεωρηθεί -εσφαλμένα- η τελευταία «ρετρό κονσόλα«. Οι λανθασμένες επιλογές της Sega, επεκτάθηκαν και στο ζήτημα της αντιμετώπισης του ανταγωνισμού. Η εταιρεία βιάστηκε να παρουσιάσει στην αμερικάνικη αγορά το Saturn, προκειμένου να προλάβει για ένα ολόκληρο εξάμηνο την Sony, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καλύψει τη ζήτηση των αλυσίδων καταστημάτων και να χάσει την υποστήριξη ακόμη και από αυτά. Παράλληλα, κατάφερε το αδιανόητο: να δημιουργήσει επιπλέον και εσωτερικό ανταγωνισμό. Το Sega 32X, δηλαδή το add-on με CD-ROM της προηγούμενης κονσόλας Sega MegaDrive, που κατασκευάστηκε προκειμένου να προωθήσει τις πωλήσεις της, κυκλοφόρησε παράλληλα με τη νέα κονσόλα της Sega, το Νοέμβριο του 1994. Αν και αποδείχτηκε εντελώς αποτυχημένο εμπορικά, δεν έπαψε να κόβει πωλήσεις του νεότερου Saturn προς όφελος ενός περιφερειακού της προηγούμενης γενιάς MegaDrive.

Συνολικά, οι πωλήσεις όλων των μοντέλων Sega Saturnάγγιξαν τα 9,5 εκατομμύρια, φέρνοντάς το πολύ πίσω από τους ανταγωνιστές της Sony και της Nintendo. Ωστόσο, με βάση τις λανθασμένες επιλογές της Sega, ο αριθμός αυτός δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποτυχία. Κύριος λόγος, η ιαπωνική αγορά που διατήρησε ικανοποιητικές πωλήσεις για τα επόμενα χρόνια, χάρη στους πολύ αξιόλογους (και κορυφαίων επιδόσεων) arcade τίτλους του Saturn.

Sega Saturn

• Επεξεργαστής: 2x 32bit RISC Hitachi SuperH-2 7604 στα 28,63 MHz
• GPU: 2x 32bit custom chips στα 28,63 MHz (VDP1 για sprites/3D και VDP2 για background/video αντίστοιχα)
• Μνήμη: 1ΜΒ SDRAM + 1MB SDRAM, 1,5MB VRAM (1MB για 3D γραφικά, 512ΚΒ για 2D γραφικά και 4ΚΒ για τη χρωματική παλέτα), 512ΚΒ DRAM (για τον ήχο)
• Γραφικά: αναλύσεις 352×240 ως 704×480 pixels, παλέτα 16,7 εκατ. χρωμάτων, έως 500.000 πολύγωνα ανά δευτερόλεπτο
• Sprites: έως 80 (στις αναλύσεις 320 pixels) και 60 (στις αναλύσεις 256 pixels)
• Ήχος: Yamaha FH1 DSP στα 22,6 ΜHz + Motorola 68EC000 στα 11,3 MHz, 32 κανάλια PCM + 8 κανάλια FM synthesis
• Media: 2x CD-ROM drive (με έναν Hitachi SuperH-2 32bit RISC επεξεργαστή σε ρόλο controller)
• Διαστάσεις: 26x23x8,3 εκατοστά