ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 05 Οκτωβρίου 2004, ξεκινά το διήμερο συνέδριο Web 2.0 Summit στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. Σε εκείνο το συνέδριο και με τη συμμετοχή δεκάδων σημαντικών προσωπικοτήτων από το χώρο του Διαδικτύου και των υπολογιστών, περιγράφεται για πρώτη φορά ο όρος Web 2, δηλαδή εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη δεύτερη γενιά εφαρμογών στον Παγκόσμιο Ιστό.

To Web 2.0 Summit (αρχικά Web 2.0 Conference) υπήρξε ένα ετήσιο συνέδριο, όπου και σημαντικές προσωπικότητες από τον επιστημονικό και τον επιχειρηματικό κλάδο, καθώς και από την κοινότητα του Διαδικτύου, συζητούσαν και διαμόρφωναν τις αρχές στις οποίες κινείται ο Παγκόσμιος Ιστός, μετά την έλευση του λεγόμενου Web 2.0. Οργανώθηκε από τον Τιμ Ο’ Ράιλι, ιδρυτή της O’ Reilly Media, και το δημοσιογράφο/επιχειρηματία Τζον Μπατέλ.

Στο πρώτο Web 2.0 Conference που έλαβε χώρα μεταξύ 5 και 7 Οκτωβρίου του 2004, στο ξενοδοχείο Nikko του Σαν Φρανσίσκο, συμμετείχαν σημαντικοί ομιλητές. Μεταξύ αυτών οι Μαρκ Άντρισεν (δημιουργός του Mosaic και συνιδρυτής της Netscape), Τζέρι Γιανγκ (συνδημιουργός και συνιδρυτής του Yahoo!), Μπιλ Κρος (συνιδρυτής της εταιρείας διαχείρισης επενδύσεων PIMCO), Λάρι Λέσιγκ (ακαδημαϊκός και ακτιβιστής του ελεύθερου λογισμικού), Χάλσι Μάινορ(ιδρυτής του CNET), Λούις Μόνιερ (σχεδιαστής της μηχανής αναζήτησης AltaVista), Τζεφ Μπέζος (ιδρυτής του Amazon) και Κόρι Ντοκτορόου (συνεκδότης του BoingBoing).

Ο όρος Web 2.0 αναφέρεται σε άρθρα ήδη από το 1999, αλλά ορίστηκε το 2003 από τον Ντέιλ Ντόχερτι, αντιπρόεδρο τηςO’Reilly Media και παρουσιάστηκε στο πρώτο Web 2.0 Conference του 2004. Χρησιμοποιείται για να περιγράψει τηνέα γενιά του Παγκόσμιου Ιστού η οποία βασίζεται στην όλο και μεγαλύτερη δυνατότητα των χρηστών του Διαδικτύου να μοιράζονται πληροφορίες και να συνεργάζονται online. Οι νέες υπηρεσίες και τεχνολογίες του Διαδικτύου που εμφανίστηκαν στην αυγή του 21ου αιώνα, όπως το blogging, το tagging, τα Wikis, τα κοινωνικά δίκτυα και τα δίκτυα P2P, καθόρισαν αυτή τη νέα μορφή λειτουργίας, χρήσης, αλλά και συμμετοχής στον Παγκόσμιο Ιστό, ώστε να μπορούμε να αναφερόμαστε στον «Ιστό Δεύτερης Γενιάς» (Web 2.0).

Επιγραμματικά, οι βασικές εφαρμογές του Web 2.0:

• Blogging: Ιστολόγια. Προσωπικά ημερολόγια. Δημοσιογραφία των πολιτών.
• Wikis: Σελίδες με συμμετοχικό περιεχόμενο
• Web Apps: Εφαρμογές που αντικαθιστούν το desktop (OS, office suites, media editing κ.α.)
• Social Networking: Υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης
• Social Bookmarking: Υπηρεσίες οργάνωσης και διαμοιρασμού bookmarks και κειμένων
• RSS feeds: Αυτόματη ενημέρωση (επιμέλεια)
• Podcasting: Ηχητικές και βίντεο παραγωγές
• Streaming: Μεταφορά βίντεο και ήχου σε πραγματικό χρόνο (Web TV/radio)
• Mashups: Συγκέντρωση κειμένων, βίντεο, φωτογραφιών, ήχου. Αποσπάσματα απο διαφορετικές πηγές
• Tagging: Ταξινόμηση περιεχομένου με λέξεις-κλειδιά

Όπως είναι κατανοητό, ο ορισμός του Web 2.0 δεν είναι επιστημονικός και αποτελεί περισσότερο μία συλλογή λειτουργικών χαρακτηριστικών και εφαρμογών του Παγκόσμιου Ιστού, που σύμφωνα με τους εμπνευστές του ορίζουν μία νέα γενιά Web. Το ακριβές νόημά του όρου παραμένει ανοιχτό προς αντιπαράθεση, και μερικοί ειδικοί, συμπεριλαμβανομένου και του Τιμ Μπέρνερς Λι, έχουν αμφισβητήσει εάν ο όρος έχει κάποιο πραγματικό νόημα.

To τελευταίο Web 2.0 Summit οργανώθηκε το 2011. Από το2012, οπότε ο συνδιοργανωτής Τζον Μπατέλ ανακοίνωσε ότι δεν είχε πλέον το χρόνο να συμμετέχει, δεν έχει επαναληφθεί το συνέδριο και δεν υπάρχουν πλάνα για το 2013.