ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 Μαρτίου 1965, η DEC παρουσιάζει τον PDP-8. Το 12μπιτο σύστημα που θεωρείται σήμερα ο πρώτος επιτυχημένος minicomputer μαζικής παραγωγής. Με 50.000 πωλήσεις, ο PDP-8 ήταν ο πιο επιτυχημένος υπολογιστής στην εποχή του.

H σχεδιαστική φιλοσοφία του PDP-8 βασιζόταν σε αρκετούς 12μπιτους υπολογιστές των αρχών της δεκαετίας του ’60 και ιδιαίτερα του LINC, που θεωρείται και ο υπολογιστής που όρισε την κατηγορία των minicomputer, όντας ο πρώτος που χωρούσε σε ένα γραφείο.

Το κύριο μέλημα των μηχανικών της DECήταν να σχεδιαστεί ένας φθηνός και απλός τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στη χρήση minicomputer. Πράγματι, η μονάδα επεξεργασίας του PDP-8 διέθετε μόλις 4 καταχωρητές και 8 εντολές γλώσσας μηχανής. Από πλευράς κατασκευής αποτελούνταν από μόλις 519 λογικές πύλες. Η μνήμη ήταν φθηνή τύπου μαγνητικού πυρήνα (μεγέθους 4 ΚΒ), αντί για τρανζίστορ που εκείνη την εποχή αποκτούσε διάδοση στον ανταγωνισμό. Χωρίς να καινοτομεί σε κάποιο τομέα, ο PDP-8 ήταν μία απλή και προσιτή πλατφόρμα αξιοποίησης πολυάριθμων περιφερειακών συσκευών (εκτυπωτές, τηλέτυπα, οθόνες, light pens, μαγνητοταινίες, disk drives κ.α.). Είναι ενδεικτικό ότι στην αρχική του έκδοση, ο PDP-8 δεν διέθετε καν λειτουργικό σύστημα και ο προγραμματισμός του γινόταν αποκλειστικά από το κεντρικό πάνελ. Το σύνολο αυτό επαρκούσε για επιδόσεις της τάξης των 0,3 MIPS (~300.000 εντολές το δευτερόλεπτο), τη στιγμή που η τιμή μονάδας μπόρεσε να συγκρατηθεί στα 18.000 δολάρια.

Πέρα από την ευκολία χρήσης και τη χαμηλή τιμή, το βασικό του πλεονέκτημα ήταν η επεκτασιμότητα. Ταυτόχρονα όμως -και λόγω της άμεσης επιτυχίας του- έτυχε ευρύτατης εξελικτικής υποστήριξης από την Digital. Πρακτικά, η οικογένεια του PDP-8 υφίσταται έως και το 1990. Ξεκινώντας από διακριτά στοιχεία (τρανζίστορ), η κατασκευή του πέρασε εξελικτικά στην αρχιτεκτονική TTL (transistor-transistor logic) και να καταλήξει έως και τα ολοκληρωμένα κυκλώματα (MSI) και την ανάπτυξη μικροεπεξεργαστή που προσομοίωνε την αρχιτεκτονική του PDP-8.

O πρώτος PDP-8 κατασκευασμένος με λογική TTL, ήταν ο PDP-8/I του 1968. Ταχύτερος και σημαντικά φθηνότερος (10.000 δολάρια) από τον αρχικό PDP-8, στην έκδοση Ι τριπλασίασε τις πωλήσεις. Επόμενη πιο σημαντική έκδοση, ο PDP-8/E, του 1970. Το μοντέλο αυτό είναι κατασκευασμένο με IC μεσαίας ολοκλήρωσης (MSI) και αποδεικνύεται το πιο εμπορικά επιτυχημένο της οικογένειας, με πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 10.000 κομμάτια. Με το συγκεκριμένο μοντέλο υλοποιείται για πρώτη φορά ο δίαυλος δυο κατευθύνσεων OMNIBUS, που μπορεί να χειρίζεται μέχρι 32 χιλιάδες λέξεις μνήμης ή μέχρι 10 περιφερειακούς ελεγκτές. Έως το 1973, οι πωλήσεις ολων των έως τότε εκδόσεων του PDP-8 έχουν αγγίξει τις 50.000 κομμάτια. Ο αριθμός αυτός θα ξεπεραστεί στο τέλος της δεκαετίας, από τον Apple II.

Η DEC επέκτεινε την αρχιτεκτονική των PDP-8 και στους πρώτους προσωπικούς υπολογιστές της. Έχει μεσολαβήσει η παραγωγή των επεξεργαστών Intersil 6100 και Harris 6120, με τεχνολογία κατασκευής CMOS, οι οποίοι προσομοιώνουν τους PDP-8. Αυτές οι 12μπιτες CPU θα χρησιμοποιηθούν και στις τρεις συνολικα εκδόσεις DECmate τη δεκαετία του ’80. Κάτι όμως που θα αποδειχτεί λανθασμένη επιλογή της DEC, χάνοντας από την IBM και την αρχιτεκτονική x86, στην αγορά των προσωπικών υπολογιστών.