ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 17 Μαρτίου 1993, η Amstrad βάζει σε κυκλοφορία το PenPad. Μία από τις πρώτες συσκευές PDA, σχεδόν έξι μήνες πριν το Apple Newton. Όπως όμως και τα υπόλοιπα πρώιμα PDA, έτσι και το PenPad της Amstrad δεν κατάφερε να δημιουργήσει μία νέα αγορά. Το Pen Pad PDA600 της Amstrad υπήρξε από μία από τις πρώτες ηλεκτρονικές ατζέντες με σχεδιασμό και λειτουργικότητα σύγχρονου PDA. Διέθετε, εκτός της δυνατότητας αναγνώρισης γραφής, πλήρες σετ εφαρμογών PIM (Personal Information Manager). Βέβαια, όπως και τα υπόλοιπα -λιγοστά- PDA πρώτης γενιάς, παρουσίαζε ορισμένα αξιοσημείωτα προβλήματα, για να καταφέρει να ανοίξει μία νέα αγορά τόσο νωρίς. Ξεκινώντας από τα θετικά στοιχεία, η συσκευή της Amstrad ήταν κάτι παραπάνω από πλήρης. Διέθετε stylus με δυνατότητα αναγνώρισης γραφής και εκμάθησης του γραφικού χαρακτήρα του κατόχου στο σύστημα. Βέβαια, η λειτουργία του δεν ήταν ιδανική, αν και καλύτερα από του ανταγωνισμού. Κατά δεύτερον ήταν αρκετά περιορισμένων διαστάσεων και πολύ μικρότερο από τα Α4 laptop της εποχής. Από την άλλη όμως, τα 400 γραμμάρια του βάρους του δεν ήταν αμελητέα. Τέλος, ο αναδιπλούμενος σχεδιασμός προστάτευε την οθόνη του, ενώ υπήρχε και δυνατότητα συγχρονισμού με τα Windows, αν και η αξιοποίηση των δεδομένων της ατζέντας από πλατφόρμα σε πλατφόρμα ήταν στοιχειώδης (σ.σ. εξαγωγή σε μορφή κειμένου). Όπως και -κατά κόρον- τα υπόλοιπα προϊόντα της Amstrad, έτσι και το Pen Pad βασιζόταν στην 8μπιτη αρχιτεκτονική του επεξεργαστή Zilog Ζ80. Οι τρεις μικροελεγκτές που διέθετε συνολικά, ήταν της οικογένειας Ζ180, συμβατής με τον αρχικό Ζ80. Ο ένας από αυτούς ήταν αποκλειστικά επιφορτισμένος με τη διαδικασία αναγνώρισης γραφής. Το σύστημα διέθετε μνήμη 128 ΚΒ (μόνιμης λειτουργίας υποστηριζόμενης από τη μπαταρία), αλλά μπορούσε να δεχτεί και έως 2 ΜΒ επέκταση μέσω RAM cards. Πέρα από αυτές, δεχόταν κάρτες PCMCIA, ενώ ενσωμάτωνε και σειριακή θύρα. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η εμπορική του πορεία κάθε άλλο παρά ικανοποιητική ήταν. Η σχετικά μικρή Amstrad προσπάθησε να προωθήσει μία πολύ ειδική συσκευή σε μία πολύ νεαρή αγορά, η οποία έπρεπε να πειστεί ότι καλύπτει πραγματικές ανάγκες. Κάτι που δεν κατάφερε ούτε η Apple με τον πολύ πιο διαφημισμένο Newton, λίγους μήνες αργότερα. Τελικά έμειναν χιλιάδες κομμάτια Pen Pad στο στοκ της Amstrad, τα οποία πωλήθηκαν στην Tandy. Η τελευταία τα διέθεσε μέσω του δικτύου της RadioShack προς 50 λίρες το καθένα. Στη μισή τιμή του κόστους κατασκευής του. Η προσπάθεια κατασκευής διάδοχου μοντέλου εγκαταλείφθηκε κι αυτή πολύ γρήγορα.

AMSTRAD PENPAD PDA600

Επεξεργαστής: 8bit Zilog Z8S180 (Z180) στα 14,3 MHz Συνεπεξεργαστές: 8bit 2x Zilog Z8 (microcontrollers) Μνήμη RAM/VRAM: 128 KB / 32 ΚΒ Γραφικά: 240×320 pixels, μονόχρωμα Ήχος: beeper Media: RAM card (έως 2 ΜΒ) Θύρες: RS232, PCMCIA Μπαταρίες: 3x AA Λειτουργικό Σύστημα/Λογισμικό: PIM tools Διαστάσεις: 15,8×10,8×2,5 εκατοστά Βάρος: 390 γραμμάρια