ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 20 Δεκεμβρίου 1938, αποδίδεται στο Ρώσο μηχανικό Βλαντιμίρ Ζβορίκιν η ευρεσιτεχνία του εικονοσκοπίου (iconoscope). Της πρώιμης δηλαδή ηλεκτρονικής κάμερας που σχεδίασε για την RCA ο Ζβορίκιν, μεταξύ 1925 και 1928.

Ο Βλαντιμίρ Ζβορίκιν και το εικονοσκόπιό του.

Την εποχή που ο Ζβορίκιν σχεδιάζει το εικονοσκόπιο η τηλεόραση βρίσκεται στα σπάργανα της και δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη μία αξιόπιστη και αποτελεσματική ηλεκτρονική συσκευή καταγραφής κινούμενης εικόνας. Το εικονοσκόπιο του Σβορίκιν είναι ό,τι πλησιέστερο στη σημερινή φιλοσοφία της απεικόνισης στην οθόνη, καθώς βασίζεται κι αυτό στα εικονοστοιχεία (pixels).

Πιο συγκεκριμένα το εικονοσκόπιο διαθέτει μία πλάκα με μικροσκοπικούς κόκκους (μέχρι 100 εκατομμύρια) φωτοευαίσθητου υλικού, όπου αποτυπώνεται η εικόνα. Κάθε ένας κόκκος αντιδρά στο φως εκπέμποντας ηλεκτρόνια, ανάλογα με την ένταση της φωτός, και λειτουργεί σαν πυκνωτής. Με αυτόν τον τρόπο αποτυπώνεται η εικόνα σε μορφή pixels. Στη συνέχεια ένα πυροβόλο ηλεκτρονίων σαρώνει την πλάκα, προκαλώντας την αποφόρτιση των κόκκων και δημιουργία ηλεκτρικής ροής, η οποία ενισχύεται και περνά στην έξοδο του εικονοσκοπίου. Με αυτόν τον τρόπο η εικόνα μετατρέπεται σε ηλεκτρικό σήμα που μεταφέρεται στη συσκευή λήψης.

Αν και έγιναν δημόσιες επιδείξεις της λειτουργίας του εικονοσκοπίου από τα μέσα της δεκαετίας του ’20, έως ότου αρχίσει η ζωντανή μετάδοση τηλεοπτικού προγράμματος στα τέλη της δεκαετίας του ’40 το εικονοσκόπιο είχε αρχίσει ήδη να εγκαταλείπεται. Το κυριότερο πρόβλημά του ήταν η χαμηλή ευαισθησία στο φως που απαιτούσε πολύ δυνατό φωτισμό στο στούντιο προκειμένου να αποδοθεί ικανοποιητικά η εικόνα από τον κλειστό χώρο. Κατά συνέπεια η χρήση του εικονοσκοπίου σήμαινε ότι οι θερμοκρασίες στο χώρο του στούντιο θα έφταναν σε επίπεδα μη ανεκτά από τους τεχνικούς της τηλεόρασης. Ωστόσο τα βασικά συστατικά του εικονοσκοπίου, δηλαδή το πυροβόλο ηλεκτρονίων και η φωτοευαίσθητη πλάκα, διατηρήθηκαν στις τηλεοπτικές κάμερες των επόμενων δεκαετιών.

Η αρχή λειτουργίας του εικονοσκοπίου

.

iconoscope