11
Φεβρουάριος
11/ 02/ 1966 | RAND JOHNΝIAC
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 11 Φεβρουαρίου 1966, σταματάει η λειτουργία του μακροβιότερου υπολογιστή (πρώτης γενιάς). Ο RAND JOHNΝIAC μπήκε σε «υπηρεσία» το 1953 και παρέμεινε σε ζωή για 13 ολόκληρα χρόνια, ξεπερνώντας σε σύνολο τις 50.000 ώρες επεξεργαστικής λειτουργίας.
Ο JOHHNIAC (John v. Neumann Numerical Integrator and Automatic Computer) υπήρξε ένας από τους πρώτους υπολογιστές που υλοποιούσε την αρχιτεκτονική von Neumann, η οποία θεμελιώνει και τη σύγχρονη λογική ενός υπολογιστή. Επειδή όμως εκείνη την εποχή οι σειριακές διαδικασίες εισόδου/εξόδου, διευθυνσιοδότησης της μνήμης κ.λπ. καθυστερούσαν λόγω του κοινού διαύλου (bus) ο επεξεργαστής έμενε για μεγάλη περίοδο ανενεργός. Ένα φαινόμενο που ονομάζεται von Neumann’s bottleneck. Για την υπέρβαση του προβλήματος αναπτύχθηκαν διάφορες υπολογιστικές εφαρμογές, μεταξύ των οποίων και ο καταμερισμός-χρόνου (time-sharing), που επιτυγχάνει την ταυτόχρονη πρόσβαση στον επεξεργαστή από πολλαπλά τερματικά, για να γίνονται εκμεταλλεύσιμες οι μεγάλες αυτές περίοδοι επεξεργαστικής αδράνειας. Μία τέτοια και η γλώσσα προγραμματισμού JOSS (Johnniac One Shop System) η οποία αναπτύχθηκε το 1963 για το εν λόγω σύστημα, και υπήρξε από τις πρώτες ανάλογες προσπάθειες. Μία εξελιγμένη μορφή της JOSS χρησιμοποιήθηκε και στον PDP-6 τη δεκαετία του ’60.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 11 Φεβρουαρίου 1966, σταματάει η λειτουργία του μακροβιότερου υπολογιστή (πρώτης γενιάς). Ο RAND JOHNΝIAC μπήκε σε «υπηρεσία» το 1953 και παρέμεινε σε ζωή για 13 ολόκληρα χρόνια, ξεπερνώντας σε σύνολο τις 50.000 ώρες επεξεργαστικής λειτουργίας.
Ο JOHHNIAC (John v. Neumann Numerical Integrator and Automatic Computer) υπήρξε ένας από τους πρώτους υπολογιστές που υλοποιούσε την αρχιτεκτονική von Neumann, η οποία θεμελιώνει και τη σύγχρονη λογική ενός υπολογιστή. Επειδή όμως εκείνη την εποχή οι σειριακές διαδικασίες εισόδου/εξόδου, διευθυνσιοδότησης της μνήμης κ.λπ. καθυστερούσαν λόγω του κοινού διαύλου (bus) ο επεξεργαστής έμενε για μεγάλη περίοδο ανενεργός. Ένα φαινόμενο που ονομάζεται von Neumann’s bottleneck. Για την υπέρβαση του προβλήματος αναπτύχθηκαν διάφορες υπολογιστικές εφαρμογές, μεταξύ των οποίων και ο καταμερισμός-χρόνου (time-sharing), που επιτυγχάνει την ταυτόχρονη πρόσβαση στον επεξεργαστή από πολλαπλά τερματικά, για να γίνονται εκμεταλλεύσιμες οι μεγάλες αυτές περίοδοι επεξεργαστικής αδράνειας. Μία τέτοια και η γλώσσα προγραμματισμού JOSS (Johnniac One Shop System) η οποία αναπτύχθηκε το 1963 για το εν λόγω σύστημα, και υπήρξε από τις πρώτες ανάλογες προσπάθειες. Μία εξελιγμένη μορφή της JOSS χρησιμοποιήθηκε και στον PDP-6 τη δεκαετία του ’60.
Αφήστε μια απάντηση