ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 29 Ιανουαρίου 1985, τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του πιο δημοφιλούς home computer όλων των εποχών, του Commodore 64, αρχίζει η διάθεση του διαδόχου του: Commodore 128. Είναι ο τελευταίος 8μπιτος υπολογιστής της Commodore.

Με τον C128 η Commodore επιχείρησε να αντικαταστήσει τον C64, αλλά να τον επεκτείνει, βελτιώσει και καλύψει ένα κενό μεταξύ των οικιακών και προσωπικών υπολογιστών. Ταυτόχρονα όμως ήθελε να ξεφορτωθεί και τα πολλαπλά αποτυχημένα εγχειρήματα των Plus/4,Commodore 16 και Commodore 116

Τα δύο μεγάλα μειονεκτήματα του C64, όπως καταγράφονταν από τους ίδιους τους πελάτες της Commodore, ήταν η έλειψη υποστήριξης του λειτουργικού συστήματος CP/M (με Z80 daughterboard) και η πρωτόγονη έκδοση 2.0 της BASIC. Με τον C128 επιλύθηκαν και τα δύο αυτά προβλήματα, σε επίπεδο hardware. Το νέο σύστημα διέθετε δύο επεξεργαστές που του επέτρεπαν να τρέχει σε τρία διαφορετικά modes.

Η νέο, πολύ πιο πλούσια, έκδοση 7.0 της Commodore BASIC, σε 80στηλο mode του C128.

Αναλυτικότερα, ο C128 ήταν πλήρως συμβατός σε επίπεδο hardware με τον προκάτοχό του C64, διαθέτοντας κοινά κυκλώματα γραφικών και ήχου και επεξεργαστή MOS 8502. Μία εξελιγμένη και πλήρως συμβατή μορφή του MOS 6502. Ταυτόχρονα όμως, με τον δεύτερο επεξεργαστή Zilog Z80A και ένα ακόμη τσιπάκι γραφικών (MOS 8563), μέσω του οποίου υποστηριζόταν ανάλυση 620×200 pixels -αντίστοιχη της CGA- και 80στηλο κείμενο, ο C128 μετατρεπόταν σε ένα τυπικό προσωπικό υπολογιστή με λειτουργικό σύστημα CP/Mκαι βέβαια την πληρέστατη βιβλιοθήκη επαγγελματικού λογισμικού. Συνολικά λοιπόν, τα τρία modes του υπολογιστή ήταν: C64 mode (με τον 8502 στο 1,02 MHz), C128 mode (με τον 8502 στο 1 ή 2 MHz) και CP/M mode (με τον Ζ80Α στα 4 MHz). Η δεύτερη σημαντική αναβάθμιση του C128 είχε να κάνει με την Commodore BASIC. Η νέα έκδοση 7.0 που συνόδευε το C128 mode, ήταν κατά πολύ πιο πλήρης (και φιλική) από την 2.0 του C64. Αποτελούσε παράγωγο της BASIC 3.5 του Plus 4, ήταν πολύ πιο δομημένη και περιλάμβανε 82(!) νέες εντολές, για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του συστήματος. Επίσης, η Commodore πρόσθεσε στο βασικό εξοπλισμό και έναν sprite editor.

Μπορεί με όλες αυτές τις βελτιώσεις ο C128 να ήταν σημαντικά ακριβότερος από τον C64, ωστόσο η τιμή αγοράς του ήταν η μισή των βασικών ανταγωνιστικών μοντέλων, Apple IIc και IBM PCjr. Δηλαδή περίπου 500, αντί 1.000 δολαρίων.

H έκδοση 128D κυκλοφόρησε το 1986 και ενσωμάτωνε floppy disk drive.

Μπορεί η Commodore να θέλησε να αντικαταστήσει τον C64 με τον C128, ωστόσο αυτό δεν έγινε εφικτό. Παρότι σταμάτησε την παραγωγή του, η συνεχής ζήτηση την ανάγκασε να επανεκκινήσει και να τον παράγει παράλληλα. Μάλιστα, το 1986 έβαλε στην κυκλοφορία μία νέα έκδοση, τον C64C, που ήταν εμφανισιακά παρόμοια με τον C128). Την ίδια χρονιά, η Commodore παρουσίασε την έκδοση C128D, με νέο desktop σχεδιασμό (ξεχωριστά πληκτρολόγιο και κύρια μονάδα) που παρέπεμπε εμφανισιακά σε Amiga. Ο C128D ενσωμάτωνε στη σύνθεσή του το 1571 disk drive, των 5,25 ιντσών που δεχόταν δισκέτες των 340 ΚΒ. H παραγωγή του ολοκληρώθηκε το 1989, με τις πωλήσεις του να ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια κομμάτια, τοποθετώντας το στη δεύτερη θέση των υπολογιστών της Commodore.