ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 03 Δεκεμβρίου 1959, παρουσιάζεται στο Eastern Joint Computer Conference (EJCC) της Βοστώνης, το πρώτο μέλος της σημαντικής σειράς PDP (Programmed Data Processor) της DEC, από την οποία θα ξεπηδήσει μία νέα κατηγορία υπολογιστών, αυτή των mini-computers. O PDP-1 ήταν ένας μικρού μεγέθους υπολογιστής γενικής χρήσης που έβαλε τα θεμέλια σε μία νέα φιλοσοφία σχεδιασμού, η οποία θα επικρατήσει τα επόμενα χρόνια.

Ο PDP-1 θεωρείται απευθείας απόγονος του πρωτοποριακού υπολογιστή των Lincoln Labs του ΜΙΤ, TX-0. Επίσης κατασκευασμένος με τρανζίστορ, 2.700 στο σύνολο, ο PDP-1 σχεδιάστηκε από το μηχανικό Μπεν Γκάρλεϊ σε κάτι περισσότερο από τρεις μήνες. Ο πρωτότυπος PDP-1 έκανε την παρουσία του στο EJCC του 1959, αλλά το πρώτο εμπορικό σύστημα παραδόθηκε ένα χρόνο αργότερα. Σημειωτέον, ο πρωτότυπος PDP-1 παραδόθηκε χωρίς χρέωση στο ΜΙΤ και τοποθετήθηκε δίπλα στον ΤΧ-0.

Ο PDP-1 ήταν ένας περιορισμένου μεγέθους 18μπιτος υπολογιστής με επιδόσεις ανάλογες ενός mainframe της εποχής.

Ο PDP-1 δεν μπορεί να θεωρηθεί mini-computer με τον ορισμό που δόθηκε -και πάλι από μοντέλο της σειράς PDP- στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ωστόσο, κατάφερε να συρρικνώσει σε μία μόλις «ντουλάπα» τη φιλοσοφία σχεδιασμού του ΤΧ-0, ο οποίος καταλάμβανε ένα ολόκληρο δωμάτιο. Οι δε επιδόσεις του ήταν αντίστοιχες, εκτελώντας 100.000 εντολές το δευτερόλεπτο. Είναι ενδεικτικό ότι η DEC επέλεξε έναν τίτλο που δεν εμπεριείχε τον όρο computer, διότι εκείνη την εποχή ο υπολογιστής θεωρούνταν κάτι μεγάλο, πολύπλοκο και ακριβό. Ο PDP-1 ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ο ίδιος ο Μπεν Γκάρλεϊ διευκρίνισε: «Δεν χτίζουμε υπολογιστές. Χτίζουμε Προγραμματιζόμενους Επεξεργαστές Δεδομένων».

Το μήκος λέξεων του PDP-1 ήταν 18 bits και η μνήμη του, τύπου μαγνητικού πυρήνα, ήταν μεγέθους 4.096 λέξεων(δηλαδή 9.216 bytes). Μπορούσε δε να επεκταθεί στις 65.536 λέξεις. Το σύστημα ήταν χρονισμένο στα 5 MHz κι εκτελούσε πράξεις προσθαφαίρεσης σε 10 μsec (σ.σ. απαιτούνταν δύο κύκλοι ρολογιού). Αν και οι επιδόσεις του ήταν αντίστοιχες ενός mainframe της εποχής, το μέγεθος της κύριας μονάδας του δεν ξεπερνούσε εκείνο μίας τυπικής «ντουλάπας» (case). Συνοδευόταν από μία ηλεκτρική γραφομηχανή, συνδεδεμένη με την κύρια μονάδα, της ΙΒΜ και μία κυκλική οθόνη καθοδικού σωλήνα (CRT) 1.024×1.204 σημείων, σε συνδυασμό με lightpen (κι αυτο στα πρότυπα του ΤΧ-0).

Το μήκος λέξεων του PDP1 ήταν 18 bits και η μνήμη του, τύπου μαγνητικού πυρήνα, ήταν μεγέθους 4.096 λέξεων(δηλαδή 9.216 bytes). Μπορούσε δε να επεκταθεί στις 65.536 λέξεις. Το σύστημα ήταν χρονισμένο στα 5 MHz κι εκτελούσε πράξεις προσθαφαίρεσης σε 10 μsec (σ.σ. απαιτούνταν δύο κύκλοι ρολογιού). Αν και οι επιδόσεις του ήταν αντίστοιχες ενός mainframe της εποχής, το μέγεθος της κύριας μονάδας του δεν ξεπερνούσε εκείνο μίας τυπικής «ντουλάπας» (case). Συνοδευόταν από μία ηλεκτρική γραφομηχανή, συνδεδεμένη με την κύρια μονάδα, της ΙΒΜ και μία κυκλική οθόνη καθοδικού σωλήνα (CRT) 1.024×1.204 σημείων, σε συνδυασμό με lightpen (κι αυτο στα πρότυπα του ΤΧ-0).

Tο πρώτο παιχνίδι που φτιάχτηκε σε υπολογιστή ήταν το Spacewar, σε έναν PDP-1 το 1962

Αν και πούλησε μόλις 50 κομμάτια, η επιρροή του PDP-1 στη μελλοντική πορεία των υπολογιστών είναι υπερπολλαπλάσια. Κατ’ αρχήν, ο PDP-1 ήταν ο πρώτος μίας νέας γενιάς υπολογιστών περιορισμένου μεγέθους και χαμηλού κόστους, που γίνονται πλέον προσιτοί από μικρές επιχειρήσεις και βιομηχανίες. Κατά δεύτερον άφησε μεγάλο στίγμα στον ερευνητικό τομέα. Μέσω του PDP-1 γεννήθηκε η κουλτούρα του hacking στα εργαστήρια του ΜΙΤ. Κι αυτό διότι, ο PDP-1 ήταν κατ’ αρχήν ένας εύχρηστος διαδραστικός υπολογιστής, σε αντίθεση με τα μεγάλα συστήματα της εποχής που σχεδιάζονταν με αποκλειστικό στόχο την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκτέλεση πράξεων. Στο MIT και πάνω σε έναν PDP-1 σχεδιάστηκε ένα από τα πρώτα video games της ιστορίας, το Spacewar. Επίσης, στο ΜΙΤ ο PDP1 έγινε ένας από τους πρώτους υπολογιστές που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ψηφιακής μουσικής. Mε την έλευση, λίγα χρόνια αργότερα, του DECtape ως αποθηκευτικού μέσου που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν εικονική μνήμη από το σύστημα, έγινε δυνατή η εφαρμογή περιβάλλοντος χρήσης με χρονομερισμό (time sharing). Ήταν ο πρώτος  υπολογιστής, αυτού του μεγέθους, με τέτοια δυνατότητα. Τέλος στον PDP-1 αναπτύχθηκαν οι πρώτοι text editors που θα αποτελέσουν τους προάγγελους της επεξεργασίας κειμένου.