ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 14 Αυγούστου 1984, ακριβώς τρία χρόνια μετά την αποκάλυψη του IBM-PC στο κοινό, η εταιρεία παρουσιάζει τον τρίτο εκπρόσωπό της στη σειράς των PC, το μοντέλο IBM 5170 ή αλλιώς PC/AT. Μαζί με αυτό εμφανίζεται και η πρώτη «αξιοπρεπής» κάρτα γραφικών(*) για τα PC (σ.σ. όχι αποκλειστικά για το PC/AT) από την ΙΒΜ, η EGA (Enhanced Graphics Adapter).

O IBM-PC/AT είναι το τρίτο μέλος της οικογένειας PC, καθώς έχει προηγηθεί το αρχικό IBM-PC(5150) το 1981 και IBΜ-PC/XT(5160) το 1983. Σε σχέση με τους προκατόχους του σημειώνεται ένα άλμα τεχνολογίας, μέσω της πλήρους 16μπιτης πλατφόρμας του επεξεργαστη Intel 80286. Στο πρότυπο PC/ΑΤ πλέον είναι δυνατή η διευθυνσιοδότηση μνήμης έως και 16ΜΒ, ένα τεράστιο άλμα σε σχέση με τα μόλις 640ΚΒ του 8088. Ανάλογη βελτίωση παρατηρείται και στον 16μπιτο δίαυλο (bus), μέσω του οποίου γίνονται εφικτές και οι θύρες επέκτασης (6 στον αριθμό) ISA των 16bit. Μαζί με τον IBM-PC/AT πρωτοεμφανίζονται δύο ακόμη νέα πρότυπα: η κάρτα γραφικών EGA και οι δισκέτες 5,25» των 1,2ΜΒ. Μάλιστα, για την αξιοποίηση των τελευταίων, ο IBM 5170 εξοπλίζεται με την νεότερη έκδοση 3.0 του λειτουργικού συστήματος MS-DOS. Είναι τέλος, το πρώτο IBM-PC που διατίθεται στην αγορά με ενσωματωμένο σκληρό δίσκο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρότυπο PC/AT είναι το τελευταίο που θέτει η ΙΒΜ, καθώς στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την εμφάνιση του πρώτου PC έχει αναπτυχθεί αλματωδώς η αγορά των «κλώνων». Έτσι, η Compaq θα προλάβει την ΙΒΜ στην υιοθέτηση του νεότερου επεξεργαστή Intel 80386 το 1985, όταν οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές της IBM που θα υιοθετήσουν τον εν λόγω επεξεργαστή θα είναι οι PS/2, οι οποίοι θα κυκλοφορήσουν δύο χρόνια αργότερα, το 1987.

Enhanced Graphics Array (EGA)

Ίσως η πιο σημαντική από τις νέες τεχνολογίες που συνοδεύουν τον PC/AT είναι εκείνη της κάρτας γραφικών EGA, η οποία μπορεί μεν να συνοδεύει τη βασική έκδοση του IBM 5170, ωστόσο δεν αποτελεί αποκλειστικότητα της ΙΒΜ, αλλά διατίθεται για χρήση και από τρίτους κατασκευαστές. Έως τότε τα PC διέθεταν είτε μονόχρωμα γραφικά (MDA), είτε στοιχειωδώς έγχρωμα (CGA). Με την EGA, για πρώτη φορά γίνεται δυνατή η απεικόνιση 16 χρωμάτων από παλέτα των 64, σε υψηλή ανάλυση 640×200 pixels. Ωστόσο, στη βασική της έκδοση, με 64ΚΒ μνήμη, μπορούσε να «σηκώσει» μόνο 4 χρώματα σε υψηλή ανάλυση. Για την πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της απαιτούνταν η επιπλέον daughterboard που ανέβαζε τη μνήμη στα 256ΚΒ, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος στα 700 δολάρια. Παρόλο που δεν ήταν τεχνολογικά συμβατή με τη CGA, η EGA διέθετε αναλύσεις τόσο CGA όσο και MDA και μπορούσε να αξιοποιηθεί και από παλαιότερα μόνιτορ για PC. Αξίζει να αναφερθεί ότι στα χέρια άλλων κατασκευαστών, όπως η ΑΤΙ, κατασκευάστηκαν κάρτες γραφικών EGA με ακόμη μεγαλύτερες αναλύσεις, της τάξης των 640×480, ακόμη και 720×540 pixels.

Την ΕGA, θα την διαθεχτεί η VGA (Video Graphics Array) το 1987, παράλληλα με την παρουσίαση των μοντέλων PS/2 της ΙΒΜ.

Επίδειξη των δυνατοτήτων της EGA δίπλα στην CGA, στο παιχνίδι Ulitma II

(*) Τον ίδιο μήνα, η ΙΒΜ παρουσίασε μία ακόμη κάρτα γραφικών με πολύ ισχυρές για την εποχή επιδόσεις, που απευθυνόταν αποκλειστικά για επαγγελματική χρήση. Πρόκειται για την PGC(Professional Graphics Controller) που κόστιζε 3.000 δολάρια και διέθετε αποκλειστικό επεξεργαστή Intel 8088 και 384ΚΒ μνήμη. Απαιτούσε δε, δύο θύρες ISA για να τοποθετηθεί στο εσωτερικό του υπολογιστή. Η PGC μπορούσε να απεικονίζει 256 χρώματα σε αναλύσεις 640×480 pixels και αποτελούσε ένα φθηνό υποκατάστατο συστημάτων για CAD, που τότε κόστιζαν ακόμη και 50.000 δολάρια. Όπως και η EGA, έτσι και η PCG, αντικαταστάθηκαν το 1987 από την VGA.